Wybitny znawca starożytności

Wybitny znawca starożytności i światowej sławy specjalista w dziedzinie zagadnień związanych z początkami chrześcijaństwa i językiem koptyjskim.

Urodził się 22 maja 1941 roku w Chełmie Śląskim. Święcenia kapłańskie przyjął z rąk bp. Herberta Bednorza 6 czerwca 1965 roku. W 1973 roku doktoryzował się na podstawie dysertacji „Gnostycyzm w tekstach z Nag Hammadi”, a w 1990 roku uzyskał tytuł profesora. By prodziekanem Wydziału Teologicznego w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie i jej prorektorem (1993−1995). Jako patrolog i znawca tekstów gnostyckich należał do Association International d'Études Patristiques (od 1984 roku), International Association of Byzantine Studies (od 1996 roku) oraz do Komitetu Nauk Teologicznych Polskiej Akademii Nauk. Założył periodyk naukowy „Studia Antiquitatis Christianae”, należał także do kolegium redakcyjnego „Śląskich Studiów Historyczno-Teologicznych” (był ich naczelnym redaktorem w latach 1981–1995). Do najważniejszych jego osiągnięć należy między innymi organizacja Wydziału Teologicznego na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach. Był jego dziekanem w latach 2001–2008.

Zajmował się opracowaniem tekstów odkrytych w Tebach Zachodnich, w ruinach eremu koptyjskiego w roku 2005. Opracował pierwszy polski podręcznik do nauki języka koptyjskiego, jest współautorem „Słownika koptyjsko-polskiego i koptyjskiej chrestomatii” (z prof. A. Dembską), opublikował również polski przekład Ewangelii Judasza. Tuż przed śmiercią ukończył tłumaczenie „Apokalips apokryficznych”.

Jest laureatem nagrody Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki (1983), Medalu Ministerstwa Edukacji Narodowej (1990) i Złotego Krzyża Zasługi (2001). Został również uhonorowany nagrodą metropolity katowickiego Lux ex Silesia (2013).

Zmarł 19 lutego 2017 r. w Katowicach. Został pochowany na cmentarzu swojej rodzinnej parafii Trójcy Przenajświętszej w Chełmie Śląskim.